Bloedverlies tijdens de zwangerschap

Bloedverlies tijdens de zwangerschap zal je de angst om het hart doen slaan. In de meeste gevallen is er echter niets ernstigs aan de hand. Ga echter niet direct uit van het ergste. De gedachte aan een miskraam is logisch, maar in de meeste gevallen is de oorzaak volstrekt onschuldig.

Hoe vaak komt bloedverlies tijdens de zwangerschap voor?

Bloedverlies tijdens de zwangerschap is zeker niet ongewoon. Een toonaangevend medisch onderzoeksinstituut deed enkele jaren geleden een uitgebreid onderzoek onder bijna 5000 zwangere vrouwen in de Verenigde Staten. Ongeveer 25 procent van de vrouwen rapporteerde bloedverlies tijdens de zwangerschap. Vooral tijdens het eerste trimester. Ruim 8 procent van de vrouwen meldde zelfs hevige bloedingen. Een hoogtepunt van het aantal bloedingen lag tussen de vijfde en de achtste week van de zwangerschap. In de meeste gevallen duurden de bloedingen niet langer dan drie dagen. Een zeer klein percentage van de vrouwen leed gedurende de hele zwangerschap aan bloedverlies.

Bloedverlies geen indicatie voor een miskraam

Twaalf procent van de vrouwen die bloedverlies meldden kreeg uiteindelijk een miskraam, tegenover 13 procent van de vrouwen die geen last hadden van bloedingen. Wel of geen bloedverlies lijkt dus weinig te zeggen over de kans op een miskraam.

Het is niet meer dan logisch dat je je als zwangere vrouw zorgen maakt wanneer je bloed verliest. Als je maar een kleine hoeveelheid bloed verliest en verder geen andere klachten hebt, dan hoef je je geen zorgen te maken. Heb je last van flinke buikpijn, krampen, harde buik of verlies je veel bloed, dan is het wel verstandig om contact met je verloskundige of huisarts op te nemen.

Wat moet je doen bij bloedverlies tijdens de zwangerschap?

Heb je last van slechts een klein beetje bloedverlies tijdens de zwangerschap en ervaar je geen verdere klachten, maar maak je je toch zorgen? Twijfel in dat geval ook niet om contact op te nemen met je verloskundige (of huisarts). Als zwangere vrouw hoor je je zorgen te maken om het kindje dat in je groeit. Niets om je voor te schamen dus. Neem in zulke gevallen het zekere voor het onzekere.