Inhoudsopgave
Niemand wil de ziekte van Lyme oplopen door een tekenbeet. Ook al kan die eenvoudig behandeld worden met een antibioticakuur. Een tekenbeet zie je snel over het hoofd en onbehandeld kan de infectieziekte veel schade aanrichten.
Voorkomen is dus beter dan genezen. Hoe? Lees verder!
Teken zijn overal
Jaarlijks worden ruim 1,5 miljoen mensen gebeten door een teek. Uit cijfers van het RIVM blijkt bovendien dat dit aantal elk jaar toeneemt. Vermoed wordt dat het warme weer gunstig is voor de groei van de tekenpopulatie. Sinds 2010 heeft het onderzoeksinstituut een stijging van 30% van het aantal teken vastgesteld.
Bovendien zijn we zelf ook steeds vaker in het leefgebied van de teek. Buiten bewegen geeft een goed gevoel, zowel mentaal als fysiek. Tegelijkertijd brengen buitenactiviteiten ons automatisch ook in de buurt van teken.
Hiervoor hoef je niet eens naar het bos of de heide, teken leven ook in de tuin, het park of de speeltuin. Daar zitten ze vooral laag bij de grond op struiken en grassen. Teken vind je meestal niet in een boom.
Teken zijn er het hele jaar door. Zodra de temperatuur boven de 7°C komt, kunnen ze actief worden. In de periode van maart tot en met oktober worden de meeste mensen gebeten.
Hoe herken je een tekenbeet?
Frisse lucht doet ons dus goed, maar op tekenbeet zit niemand te wachten. Ook al voel je er meestal niets van. De teek doet namelijk zijn uiterste best niet ontdekt te worden. Een verdovend stofje zorgt ervoor dat de beet geen pijn doet.
Daarna kan de plek wel jeuken. Hoe erg dit jeukt hangt af van je persoonlijke gevoeligheid hiervoor en in welk ontwikkelstadium de teek is.
Tekenbeet van een larve
De levenscyclus van de teek begint met een eitjes leggende vrouwtjesteek, die ze op één hoop of in verschillende groepjes legt.
Teken kennen daarna drie ontwikkelstadia. De teek start als larve van minder dan een millimeter groot. Een tekenbeet van een larve is met het blote oog dan ook lastig op te merken.
Het minuscule wondje doet meestal geen pijn en jeukt niet. De beet wordt daardoor makkelijk verwart met een huidkorstje. Zelfs onder een vergrootglas is ook de larve bijna niet te zien.
Opmerkelijk is dat de larve nog maar 6 poten heeft, waar een oudere teek acht poten heeft.
Tekenbeet van een nimf
Hierna ontwikkelt de larve zich tot nimf, met acht poten. Een beet van de tekennimf is gevaarlijker dan die van de larve. Het beestje is nog steeds erg klein en dus lastig op te merken, maar de kans op overdracht van de ziekte van Lyme is een stuk groter.
De nimf heeft anders dan de larve namelijk meestal wel al een gastheer gehad waar de teek het bloed van heeft gedronken. Hierdoor heeft het mogelijk de Borellia bacterie opgelopen, de veroorzaker van de infectieziekte Lyme.
Tekenbeet van een volwassen teek
De meeste beten van een volwassen teek worden wel opgemerkt omdat het vaak om de vrouwtjesteek gaat. Zij is, anders dan je misschien zou verwachten, een stuk groter dan haar mannelijke wederhelft.
Bovendien zwelt ze tot wel een centimeter op (de grootte van een erwt) naarmate ze meer bloed van haar gastheer heeft opgenomen. Ze kleurt hierdoor grijs van kleur, waardoor ze meestal meer afsteekt tegen de menselijke huid.
De beet van een volwassen teek geeft vaak iets heftigere huidreacties. De steeksnuit van de volgroeide teek is dan ook een stuk groter dan die van de larve en nimf.
De rode vlek die bij de tekenbeet als huidirritatie ontstaat, is vaak meer onregelmatig en iets groter dan bij een tekenbeet van nimfen.
Ziekte van Lyme door een tekenbeet
Het gevaar van een tekenbeet zit in de mogelijke besmetting met de Borellia bacterie, de veroorzaken van de ziekte van Lyme. Ongeveer 20%, dus een op de vijf teken, is besmet met deze vervelende bacterie.
Hoe sneller de teek wordt verwijderd, hoe kleiner de kans dat de ziekte al is overgedragen. Het advies is dan ook om jezelf en je kinderen regelmatig goed te controleren op een mogelijke tekenbeet, zeker wanneer je in of dichtbij struiken en grassen geweest bent.
Waar vind je teken?
Anders dan veel mensen denken, laten teken zich niet uit bomen op een mens of dier vallen. Teken kunnen namelijk niet springen. Je vindt ze vooral in hoog schaduwrijk gras en tussen dode bladeren bij bomen en struiken. Hier wachten ze geduldig op een passerend mens of dier en stappen ze op het juiste moment over.
Uit onderzoek is gebleken dat kinderen op andere plekken gebeten worden dan volwassenen. Waar meer dan de helft van de tekenbeten bij volwassenen op de benen zijn, worden kinderen vooral op hun hoofd, nek en romp gebeten. Het lijkt dus dat teken zich snel na het contact met een mens vastbijten en geen grote afstanden meer over het lichaam afleggen.
Toch blijft het belangrijk om het hele lichaam op tekenbeten te controleren. Teken kunnen overal op het lichaam bijten. Ze hebben een voorkeur voor warme, beschutte plekjes, zoals je liezen, knieholtes, oksels, bilspleten, de randen van je ondergoed, achter de oren en rond de haargrens in de nek.
Een teek verwijder je het beste met een puntig pincet. Gebruik hierbij geen alcohol, jodium of andere middelen. Dat kan de teek misselijk maken waardoor hij gaat braken. Hierdoor komen mogelijk schadelijk stoffen in het lichaam. Plaats het pincet of een speciale tekentang (link naar de online drogist) zo dicht tegen de huid op de kop van de teek en trek hem er voorzichtig uit.
Het is niet erg als er een stukje van de teek achterblijft. Net als bij een splinter zweert dit er vanzelf uit. Ontsmet hierna het wondje en noteer de datum in je agenda. Houd de beetplek nu drie maanden in de gaten en ga naar de huisarts als de huid verkleurt. Dit kan een karakteristieke paars rode ring zijn, maar ook tekenen van algemene irritatie.
Neem direct contact op met de huisarts met klachten als koorts, spierpijn of gewrichtspijn in de eerste weken na de beet. Dit zijn mogelijk tekenen van een Lyme infectie, die eenvoudig met antibiotica te behandelen zijn. Soms kunnen gewrichtsklachten, huidklachten, zenuwklachten of hartklachten ontstaan. Dat kan gebeuren als de vroege klachten van de ziekte van Lyme niet behandeld zijn met antibiotica. Maar deze klachten zijn soms ook een eerste uiting van de ziekte.
Voorkomen blijft natuurlijk beter dan genezen. Je kunt jezelf beschermen door zoveel mogelijk op de paden te blijven en direct contact met dichte begroeiing en struikgewas te voorkomen. Je lichaam bedekken met kleding en dichte schoenen helpt ook, evenals het gebruik van een insectenwereld middels als DEET. Maar op warme dagen is dit meestal niet erg comfortabel. Bovendien gebruik je waarschijnlijk liever geen chemische middelen, zeker niet bij baby’s en jonge kinderen.
Tickless Active biedt dan de ideale oplossing. Tickless beschermt jou en je kind op een milieuvriendelijke wijze tegen teken zonder het gebruik van chemicaliën en geurstoffen. De Tickless Baby heeft de uitstraling van een stijlvolle sleutelhanger en is superlicht. Verkrijgbaar is zacht beige, roze of blauw. Je bevestigt hem eenvoudig aan een schoentje, kledingstuk of de kinderwagen. De ultrasone pulsen van het apparaatje beschermen nu binnen een radius van ongeveer 2,5 meter tegen teken en vlooien.
De zeer hoge geluidsgolven verstoren de teken waardoor deze op afstand blijven. Het gebruik is 100% veilig voor mens en viervoeters. Al vanaf de eerste dagen van je pasgeboren baby. De doeltreffendheid van de Tickless technologie werd grondig getest tijdens een klinische studie door de afdeling van microbiologie en besmettelijke ziektes van de Italiaanse Universiteit van Camerino. Bovendien kan ook de hond of kat kan mee uit wandelen, want de geluidsgolven zijn niet waarneembaar of schadelijk voor mens en dier.
De oplaadbare batterij van de Tickless Baby garandeert bescherming tegen teken op de lange termijn. Zo is je baby of kind optimaal beschermt tegen teken zonder het gebruik van giftige chemicaliën of sterk ruikende insectensprays. En als jij een rondje gaat hardlopen zonder je kind, bevestig je de Tickless eenvoudig aan je schoen of riemband zodat je ook dan beschermd bent tegen tekenbeten.